Allen die zich in Nederland bevinden , worden in gelijke gevallen gelijk behandeld

Bij een nieuw drugsbeleid heeft de overheid de optie om te kiezen tussen een drugsvrije maatschappij of een maatschappij waar drugs deel van uitmaakt. Indien gekozen word voor een maatschappij waar drugs deel van uitmaakt, dan is het de taak van de overheid om iedereen op een correcte en objectieve manier uitleg te verschaffen over alle drugs, zodat ieder voor zichzelf kan uitmaken welke drug ze nemen en welke drugs ze beter niet gebruiken. Als iedere gebruiker de juiste informatie krijgt, gebaseerd op correcte data en onderzoeken, en ondersteund door de medische wereld, zonder enige discriminatie of vooroordelen, zullen er veel minder problemen zijn met druggebruik.

Discriminatie is het maken van onderscheid op onterechte gronden, met als gevolg dat een groep mensen daar last van heeft. Discriminatie betekent mensen verschillend waarderen en behandelen op basis van kenmerken die helemaal niet belangrijk zijn.

Mensen die discrimineren, hebben vaak vooroordelen over andere mensen. Een vooroordeel is een mening hebben over een ander zonder dat je weet of die mening klopt. Je kunt het een beetje vergelijken met een roddel. Je hoort iets, weet niet of het waar is, maar je gelooft het toch.

Druggebruik is een keuze en een vrijheid die ieder voor zichzelf moet kunnen uitmaken, zonder discriminatie. Het is mijn recht als individu om te beslissen welke drug ik gebruik of niet.

Geef iedereen de juiste informatie en vertrouw op het gezond verstand van mensen. Soms lijkt het wel of mensen niet slim genoeg meer geacht worden om voor zichzelf te zorgen. Als ik thuis een jointje rook, dan schaad ik daar niemand mee behalve mezelf. Vrijheid voor mij is het recht om te beslissen over mijn eigen lichaam en leven. Zolang ik andere mensen respecteer en ze geen schade berokken, dan zie ik daar echt geen probleem in.

Drugsmisbruik en verslaving (drugs, gokken, seks, internet, TV, ...) is wel een groot probleem. Zo hebben mensen met ADHD meer kans om verslaafd te worden als andere mensen. De zwakkere uit onze maatschappij moeten beschermt, ingelicht en geholpen worden. We moeten de inpakt van het huidige drugsbeleid omvormen van een negatieve naar een positieve spiraal. Het geld dat vrijkomt door de legalisatie en verkoop van drugs moet rechtstreeks in de sociale zekerheid terechtkomen voor terugbetaling van psychologische begeleiding voor mensen met psychologische- en/of verslavingsproblemen zonder daarbij iedereen die drugs gebruikt te stigmatiseren.

Het is volgens mij de taak van de staat om iedereen de juiste informatie te verschaffen omtrent drugs en als het fout loopt moeten mensen een vangnet hebben zodat ze niet verder in de problemen verzinken. Nu luistert niemand meer naar de waarschuwingen van de overheid voor het gevaar omtrent drugs omdat er teveel leugens verteld worden en daardoor is het vertrouwen totaal weg. Daardoor zoeken mensen pas hulp als hun druggebruik volledig uit de hand gelopen is. Voor vele komt de hulp dan ook soms te laat en dit is ontoelaatbaar.

Ik ben zekerder dan ooit dat er een andere oplossing moet komen voor het huidige drugsbeleid. Drugs maken nu eenmaal een deel uit van ons menselijk bestaan. Zo zijn er chimpansees die enkele malen per jaar naar een bepaalde boom gaan omdat er dan overrijpe vruchten aan die boom hangen die door gisting in de zon alcohol bevatten. Die apen worden, om het plat te zeggen, “strontzat” en genieten daar echt van. Dus als Darwin en evolutie een feit zijn, en als die zatte chimpansees onze voorouders zijn, dan is het heel makkelijk om te stellen dat drugs een grote bijdrage hebben gehad in de ontwikkeling van de moderne mens.

Een ideale oplossing is er niet, die is er nooit. Ideaal is enkel water drinken en groenten en fruit eten. Er zullen altijd mensen zijn die het goed doen, en er zullen er altijd zijn die fouten maken. Maar is het niet onze taak om de zwakkere in onze maatschappij te steunen en te helpen, of moeten we blijven oordelen en veroordelen hoe iedereen zijn leven leid? Het word tijd dat we toegeven dat de "war on drugs" verloren is en dat het niets dan ellende heeft veroorzaakt voor iedereen. Laat ons allemaal samenwerken om een verantwoord drugbeleid uit te stippelen dat wetenschappelijk ondersteund is en in lijn met de rechten en vrijheden waar we allemaal recht op hebben, zonder angst om uitgesloten te worden voor onze keuzes en manier van leven.

Lorem ipsum dolor sit amet, contuer adiping elit, sed diam nonummy nibh euismod.

Lorem ipsum dolor sit amed sed diam nonummy nibh euismod tincidunt ut. Duis autem vel eum iriure dolor in hendrerit in vulputate velit esse molestie consequat, eu feugiat nulla at vero eros et accumsan et odio qui blandit praesent luptatum augue duis dolore te feugait nulla facilisi.

Lorem ipsum dolor sit amet, contuer adiping elit, sed diam nonummy nibh euismod.

Het discriminatieverbod is geschonden wanneer voor een verschil in behandeling tussen twee of meerdere personen, situaties of gevallen geen redelijke verantwoording bestaat.

Bekijk het eens nuchter

In 2003 dronken de Belgen gemiddeld 96,2 liter bier, 23 liter wijn en 3,9 liter sterkedrank. Omgerekend betekent dit 733 glazen per persoon (World Drink Trends, 2005). Cattaert en Pacolet (2004) schatten dat België tussen de 378.843 en 568.265 probleemdrinkers telt.

 

Als alcohol toegelaten is, moeten alle andere minder gevaarlijke drugs ook toegelaten worden, anders is dit volgens de huidige wetten een zuivere vorm van discriminatie.