Doelstelling

Nieuws

Wetgeving

Richtlijn
Drugsbeleid
Discriminatie
Advies
Gelijkheidbeginsel
Mens Mensura Iuris

Politiek

Groen
SPa
Spirit
Open VLD
CD&v
NVA
Lijst Dedecker
Vlaams Belang

Drugs

ADHD
Verslaving
Alcohol
Cannabis
Cocaine
Medicijnen

Links

We leven in een maatschappij waar 100% van alle mensen omgaat met producten die voor de meeste mensen geen probleem betekend, maar voor andere een verslavingsprobleem vormen. En daarbij heb ik het niet enkel over drugs, maar ook video games, TV, nagelbijten, voedsel, seks, enz...

Deze site gaat over drugs, dus focus ik mij op de problemen van druggebruik en drugs verslaving.

Verslaving is een probleem dat moet aangepakt worden. Al ben je nu verslaaft aan drugs, voedsel of andere, "Te" is nooit goed. Er is maar 1 woord in het Nederland dat begint met "Te" dat positief is, alle andere zijn negatief. Dit woord is "Tevreden", en hoeveel mensen zijn er in onze maatschappij nog echt tevreden ?

We willen allemaal meer, maar als we ons doel bereikt hebben, willen we weer iets anders, willen we weer meer. Onze maatschappij stimuleert verslaving, en de meest geprefereerde verslaving is spenderen. Dit doet immers de economie draaien.

De staat verdient miljarden aan de accijnzen op tabac en alcohol, maar is pas sinds enkele jaren beginnen nadenken over de kosten die deze producten met zich meebrengen. Dus nu begint de heksenjacht op tabacs verslaafden, en plots zijn rokers slechte, ongezonde mensen.

We zijn van een redelijke vrije maatschappij terecht gekomen in een maatschappij waarin alle slechte gewoontes (die jarenlang aangemoedigd zijn) plots verkeerd zijn en moeten afgeleerd worden.

Wat is hier de reden van? Is het omdat de staat bezorgd is om onze gezondheid? Of is de reden dat men tot het besef is gekomen dat al deze slechte gewoontes te veel geld kosten aan de sociale zekerheid? Ik ben er zeker van dat het het laatste is.

Maar wat doe ik dan als "gezonde" burger met de luchtvervuiling en klimaatsproblemen waar ik nooit om gevraagd heb, maar mij zonder keuze opgedragen worden? Denk maar aan het fijn stof van verbrandingsmotoren en de chemische bewaarmiddelen in voedingsproducten.

Als ik gezond voedsel wil eten kost me dit meer dan wanneer ik de goedkope producten met smaakversterkers en bewaringproducten koop. De staat maakt mij dus verslaafd aan goedkope producten, die meestal in lage loonlanden worden geproduceerd waar de arbeidsomstandigheden erbarmelijk zijn. Maar o wee als ik een jointje rook, dan ben ik slecht en een crimineel...

Ja, drugs zijn slecht voor de gezondheid, en overbodig en onnodig. Daar ben ik het totaal mee eens. Maar alles is relatief, en gewoonweg ademen is verantwoordelijk voor meer doden dan alle illegale drugs samen.

Wat ik doe met mijn lichaam is mijn keuze, mijn vrijheid. Maar wat mij ergert is dat het geld dat ik spendeer voor mijn drugs gebruikt word door een crimineel milieu voor daden die ik totaal verafschuw.

Gebruik het geld van de 90% van de mensen die op en verstandige manier met drugs omgaan om de 10% van de probleemgevallen opvang en begeleiding te geven. Het enige wat het huidige beleid stimuleert is misbruik en criminaliteit. En de inkomsten van de tax van alcohol en tabac worden enkel gebruikt om de begroting te balanceren, terwijl ik vind dat deze taxen rechtstreeks in de sociale zekerheid moeten vloeien voor de geestelijke gezondheidszorg die nu onbetaalbaar is voor de mensen die het het meeste nodig hebben.

Tenslotte, het zijn enkel mensen uit de sociaal lagere klasse die de meeste problemen hebben met verslavingsproblemen. Maar deze mensen hebben het geld niet om de hulp te betalen die ze nodig hebben.

STOP DEZE DISCRIMINATIE!!!!

Volgens schattingen lijdt 20% van de ondernemers en managers aan een verslaving. Nederland telt vermoedelijk een miljoen alcoholverslaafden en slechts 3% van hen wordt daarvoor behandeld. Een verslaafde is 60% van zijn tijd, dus ook werktijd, bezig met zijn probleem. De kosten hiervan voor het bedrijfsleven bedragen naar schatting tussen de 1 en 2 miljard euro per jaar

door Martijn Koolhoven

VOORTHUIZEN - Een uroloog van een groot academisch ziekenhuis in het zuiden van het land heeft jarenlang zijn werk gedaan terwijl hij verslaafd was aan heroïne en cocaïne. De medisch specialist is inmiddels uit zijn functie gezet en voor zijn verslaving behandeld in privéklinieken in Antigua en Zuid-Afrika.

Een andere specialist, een kno-arts van een groot streekziekenhuis in het midden van het land, kon jarenlang alleen zijn werk doen na het nuttigen van minstens een halve fles Johnny Walker whisky. De kno-arts is zijn baan inmiddels kwijt en is afgekickt in een Engelse privékliniek.

„Schrijnende, gevaarlijke situaties. Als een arts staat te opereren in het keel-, neus- en orengebied met een halve fles whisky in zijn lijf. Bloedgevaarlijk”, aldus een verslag van de artsen door wie zij voor hun verslaving behandeld zijn.

De twee schokkende voorbeelden zijn slechts een greep uit een lange lijst van medisch specialisten, die zich het afgelopen jaar hebben moeten laten behandelen voor hun alcohol- of drugsverslaving. Om redenen van privacybescherming zijn de namen van de betreffende ziekenhuizen niet vermeld.

Upperclass

Een deel van de specialisten is terechtgekomen bij SolutionS Center Voorthuizen, een afkickkliniek voor de upperclass die er ook een psychiatrische behandeling kan ondergaan.

Eerder maakte het instituut voor verslavingszorg, de Jellinek-kliniek, bekend dat een harde kern van circa duizend artsen en advocaten in Nederland zich op de been houdt met de fles, poeders of pillen. Privéklinieken zien een toeloop in deze beroepsgroepen.

Verslaafd

„We hebben het afgelopen jaar diverse chirurgen, een kno-arts, een neuroloog, een internist, een uroloog en vier tandartsen onder behandeling gehad”, aldus directeur Don Schothorst van de privékliniek in Voorthuizen.

Hij signaleert een duidelijke toename van medici die in de problemen komen door hun alcohol- of drugsverslaving.

De meesten van hen kozen om redenen van privacy voor een behandeling in één van de buitenlandse klinieken waarmee SolutionS nauw samenwerkt, onder andere in Engeland, Zuid-Afrika, Antigua en Amerika.

Dat de uroloog aan de heroïne verslaafd was geraakt, noemt Schothorst redelijk uniek. „Heroïne is uit de mode geraakt. Het is meer een lowbudgetdrug, niet omdat het zo goedkoop is, maar meer omdat het gebruik ervan in lagere sociale kringen voorkomt. Deze uroloog was een vent met een respectabele job. Maar de heroïne was voor hem gemakkelijk te krijgen als medicijn, hij schreef zelf de recepten uit.”